Lady Agnew of Lochnaw
“Eind 1892 begon John Singer Sargent aan het werk voor het portret van Lady Gertrude Agnew of Lochnaw. Een meesterwerk..., niet alleen een triomf van techniek maar het mooiste voorbeeld van portretkunst in de letterlijke zin van het woord.
Het verhaal gaat dat Lady Agnew op een dag zijn atelier binnen kwam, ging zitten en hem vroeg haar portret te schilderen. Waarop Singer Sargent haar naderhand precies zò positioneerde, zoals zij toen bij dìè vraag had gezeten.
Haar gezicht straalt een bewuste kalmte en zekerheid uit en in de vragende, halve glimlach rond haar lippen ligt een ingehouden speelsheid, maar ook een zekere twijfel of vermoeidheid. En, als om die ambivalentie te onderdrukken, in haar ogen een speelse twinkeling.
Hoewel ze in een confortabele vertrouwdheid met haar omgeving in haar stoel zit en bezit lijkt te nemen van de ruimte - haar rug in de hoek van de leuning, benen gekruist van links naar rechts - spreekt er (al is het heel subtiel) tòch een vorm van energie uit. Maar mond, haar ene, nèt iets opgetrokken wenkbrauw, haar hand die de voet van de stoel vastgrijpt, de net iets licht neerwaartse kanteling van haar hoofd --- de spanning is hier onmiskenbaar.
Sargent hield van vrouwen --- vrouwen die sterk van karakter waren, intelligent en natuurlijk mooi. Meer dan eens was hij bij gelegenheid beschaamd en ook geamuseerd, omdat hij ze wat al te krachtig had neergezet. De man die, verontrust over de decolletáge van zijn vrouw, in de naam van het fatsoen gerust gesteld moest worden door er een stukje tule overheen te schilderen voordat het tentoongesteld werd. Maar dan nog: John Sargent schilderde alleen wat hij zag, was trouw aan wat hij via zijn ogen waarnam en wat de compositie van de geportreteerde vrouwen over hen onthulde.
Kunt u zich John Sargent voorstellen in zijn atelier, zittend tegenover haar? Kunt u hem zien - pianospelend en tussen de muziek van Mozart en uitbarsting van inspiratie door, als hij haar portreteert? Ik wel.
Lady Agnew kijkt naar hem. En het is door hem dat zij uiteindelijk nù naar ons kijkt... Dit is ook de reden waarom ik juist van dit schilderij deze meester-kopie wilde maken.”
‘Lady Agnew’, is te zien in The Scottish National Gallery, Edinburgh, in nagenoeg dezelfde afmeting als deze meester-kopie.